- kuyruklular
- is., ç., hay. b.
Omurgalı hayvanlardan, amfibyumlar sınıfının, vücut ve kuyrukları uzun, bacakları zayıf, birçok semender türünü içine alan bir alt takımı, urodel
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
püskül kuyruklular — is., ç., hay. b. Vücutları iki, üç tüysü uzantıyla sonuçlanan, kanatsız, ince, yumuşak, en bilinen türü gümüşçün olan böcekler takımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuyruklu — sf. 1) Kuyruğu olan 2) is., hlk. Akrep Sandığın üstündeki ikinci yatağı kucaklayıp kaldırdığı sırada bir kuyruklu, yatağın altından fırladı, sandığın gerisine doğru hızla kaçtı. N. Cumalı Birleşik Sözler kuyruklu kelebek kuyruklu kurbağa kuyruklu … Çağatay Osmanlı Sözlük
püskül — is. Bir ucundan bazı şeylere süs olarak takılan, diğer ucu serbest saçak biçimindeki iplik demeti Kuyruğunu kocaman bir püskül gibi sallıyordu. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler püskül kuyruklular çobanpüskülü mısır püskülü … Çağatay Osmanlı Sözlük
urodel — is., ç., hay. b., Yun. Kuyruklular … Çağatay Osmanlı Sözlük