- mahrum
- sf., Ar. maḥrūm
Yoksun
Esef olunur ki memleket, ilmî ehliyeti haiz, üstün insanlardan mahrumdu.
- S. AyverdiAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mahrum
Look at other dictionaries:
mahrum — (A.) [ موﺮﺤﻡ ] yoksun. ♦ mahrum etmek yoksun bırakmak. ♦ mahrum olmak yoksun kalmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MAHRUM — Maddi veya manevi nimetlerden uzak kalmak. * Malı bereket bulmaz olan bedbaht. Felâhtan nasibsiz olan. * İffetinden dolayı zengin zannedildiğinden sadakadan mahrum olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mahrum olmak — (bir şeyden) yoksun kalmak Servet, ondan mahrum olanların ahlaklarını bozmakta büyük bir amil değil midir? H. R. Gürpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük
mahrum — yoksun; dilediğini, istediğini elde edemeyen … Hukuk Sözlüğü
mahrum etmek — yoksun bırakmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
FÂSIK-I MAHRUM — Günah işlemeye hazır olduğu halde fırsat bulamayan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HİRMAN — Mahrum olmak, mahrum kalmak. (Aslı, mahrum etmektir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
CERDA — Mahrum, çıplak. * Tüysüz, dazlak. * Çorak, verimsiz toprak, arazi. * Karıştırılmamı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHAYYEBEN — Mahrum ederek. Yoksun bırakarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜBLİS — Mahrum. * Hasreti şiddetli olan. Acele yapılması lüzumlu bulunan. Elzem … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
