- mantar kent
- is.
Nüfusu hızla artan yerleşim bölgesi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mantar kent
Look at other dictionaries:
mantar — is., bit. b., Rum. 1) Mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel bitkilerin genel adı (Fungi) Çayır mantarı. 2) Esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kent — is., Soğd. 1) Şehir Paris gibi bir kentte, bu hatırlamalar, karamsarlığa sürükler insanı. N. Cumalı 2) esk. Site Birleşik Sözler kent soylu kentler arası ana kent başkent çadır kent … Çağatay Osmanlı Sözlük
