- menhus
- sf., esk., Ar. menḥūs
Uğursuz
Odanın içinde yine o menhus koku, o cehennem mazinin kokusu vardı.
- A. Gündüz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Odanın içinde yine o menhus koku, o cehennem mazinin kokusu vardı.
- A. GündüzÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
menhus — (A.) [ سﻮﺤﻨﻡ ] uğursuz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MENHUS — Kuyruğunun yanları uyuz olan deve … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MENHUŞ — Yılan, akrep cinsinden bir hayvan tarafından sokulmu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kutsuz — sf. 1) Uğursuz, kötü, menhus 2) Mutsuz, zavallı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kutsuz kuşun yuvası doğan yanında olur … Çağatay Osmanlı Sözlük
uğursuz — sf. Kendinde uğursuzluk bulunan, yomsuz, kadersiz, meymenetsiz, menhus, musibet, meşum Kendince uğursuz saydığı işlerden birini işlemiş olmasından korktu. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
ŞEMAHTER — Kötü, menhus … Yeni Lügat Türkçe Sözlük