- merbut
- sf., Ar. merbūṭ
1) Bağlı, bağlanmış
Kulaklarında yekdiğerine beyaz ibrişimle merbut pırlanta, ufak menekşe abdest küpeleri...
- H. R. Gürpınar2) İlişik, ilişkinAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Kulaklarında yekdiğerine beyaz ibrişimle merbut pırlanta, ufak menekşe abdest küpeleri...
- H. R. GürpınarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
merbut — (A.) [ طﻮﺑﺮﻡ ] bağlı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MERBUT — Bağlı. Rabtedilmiş. Mensub. Ekli. Ulaşmış, bitişmiş, bitişik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
merbut — bağlı … Hukuk Sözlüğü
merbut olmak — bağlı bulunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
NA-MERBUT — f. Rabıtasız, mânâsız, anlamsız, saçma sapan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
baglıg — merbut, makid, mutâlik, mesdud, mevkuf, mekful … Çağatay Osmanlı Sözlük
kipleşmek — merbut olmak, yakın olup söz söylemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
tutaş — merbut, bitişik … Çağatay Osmanlı Sözlük
MERBUTAN — Merbut olarak. Bağlanmış ve ekli olarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MERBUTÂT — (Merbut. C.) Rabt olunup bağlanmış şeyler. Ekli ve bağlı şeyler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük