- mertebe
- is., Ar. mertebe
1) Aşama, derece, rütbe
Bu sanatkârı bir yarım ilah mertebesine yükselten ne kuvvet ne de hususiyettir.
- A. Ş. Hisar2) Evre, safhaBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mertebe
Look at other dictionaries:
MERTEBE-İ ÂLİYE — Yüksek derece, âli mertebe … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mertebe — (A.) [ ﻪﺒﺕﺮﻡ ] 1. derece. 2. miktar … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MERTEBE — Derece. Basamak. Rütbe. Pâye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MERTEBE-İ BÂLÂ — Üst derece … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MERTEBE-İ KUSVÂ — En son derece … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mümkün mertebe — zf. Olabildiğince, yapabildiği kadar İçinin sıkıntısını ondan mümkün mertebe gizlemeye çalışarak, dereden tepeden konuşarak oyalandı. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
ATEBE-İ FELEK-MERTEBE — Osmanlı Padişahlarının sarayı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kuram — mertebe, aşama; sırasına göre. I, 413 § kuram kişiler; sankı hakanın yanında oturur gibi sırayla oturmuş olan kimseler I, 413 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
HIZZET — Mertebe, menzile, derece … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
fele fele — derece derece, mertebe mertebe … Çağatay Osmanlı Sözlük
