- mesken
- is., Ar. mesken
Konut, ikametgâh
Bu acayip meskeninde yaz kış kalın kepeneğe sarılmış otururdu.
- M. Ş. EsendalAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mesken
Look at other dictionaries:
mesken — (A.) [ ﻦﮑﺴﻡ ] konut. ♦ mesken etmek yurt tutmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
Mesken Hotel — (Гёчек,Турция) Категория отеля: Адрес: Cumhuriyet Mah. Kubat Deresi Cad. Lise Arkası … Каталог отелей
mesken tutmak — yerleşmek Yârim İstanbul u mesken mi tuttun / Gördün güzelleri beni unuttun. Halk türküsü … Çağatay Osmanlı Sözlük
mesken ittihaz etmek — (A. T.) yurt tutmak, mesken edinmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MESKEN — Ev. Sâkin olunacak yer. Hâne … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kon — mesken, oturak … Çağatay Osmanlı Sözlük
konalğa — mesken, menazil … Çağatay Osmanlı Sözlük
yurt — mesken, vatan, memalik, vilayet … Çağatay Osmanlı Sözlük
MESKENİYET — Mesken oluş. Sâkin olup durulacak yer olmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
devremülk hakkı — Mesken olarak kullanılmaya elverişli bir yapı veya bağımsız bölümün ortak maliklerinden her biri lehine, bu yapı veya bağımsız bölümden yılın belli dönemlerinde istifade etmek üzere, müşterek mülkiyet payına bağlı olarak kurulan irtifak hakkı … Hukuk Sözlüğü
