- mesken tutmak
- yerleşmek
Yârim İstanbul'u mesken mi tuttun / Gördün güzelleri beni unuttun.
- Halk türküsü
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Yârim İstanbul'u mesken mi tuttun / Gördün güzelleri beni unuttun.
- Halk türküsüÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mesken — is., Ar. mesken Konut, ikametgâh Bu acayip meskeninde yaz kış kalın kepeneğe sarılmış otururdu. M. Ş. Esendal Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller mesken tutmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
mesken — (A.) [ ﻦﮑﺴﻡ ] konut. ♦ mesken etmek yurt tutmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
mesken ittihaz etmek — (A. T.) yurt tutmak, mesken edinmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü