- mevzun
- sf., esk., Ar. mevzūn
1) Biçimli, düzgün, oranlı, uyumlu
Mevzun vücut.
2) ed. ÖlçülüMevzun bir söz.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Mevzun vücut.
Mevzun bir söz.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mevzun — (A.) [ نوزﻮﻡ ] 1. biçimli, düzgün. 2. vezinli … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MEVZUN — Vezinli. Ölçülü. Tartılı. Düzgün. * Yakışıklı. * Her bir vasfı ölçülü ve i tidal üzere bulunup, sırf iyi ve güzel şeylere nâil olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KADD-İ MEVZUN — Mevzun boy, biçimli boy … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ENDAM-I MEVZUN — Düzgün endam, düzgün beden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KAMET-İ MEVZUN — Düzgün ve yakışıklı boy … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NA-MEVZUN — f. Ahenksiz, ölçüsüz, vezinsiz, orantısız. * Edb: Vezni bozuk veya hiç olmayan manzume … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MEVZUNAT — (Mevzun ve Mevzune. C.) Vezinli ve tartılı şeyler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
biçimli — sf. 1) Biçimi güzel olan, mevzun Bu kadın biçimli vücuduyla az sonra dikkati çeker. R. H. Karay 2) zf. Uygun olarak, yakışacak biçimde Biçimli koysan bunlar olmaz. R. H. Karay Birleşik Sözler eş biçimli … Çağatay Osmanlı Sözlük
ölçülü — sf. 1) Ölçüsü alınmış, ölçülmüş 2) mec. Ilımlı Rabia ile iki dansımda da gayet ölçülü, vakarlı hareket etmiştim. R. H. Karay 3) ed. Belli bir ölçüye göre düzenlenmiş olan (manzume, düz yazı), vezinli, mevzun ... şiirleri, ölçülü, uyaklı sağlam… … Çağatay Osmanlı Sözlük
uyumlu — sf. Uyumu olan, ahenkli, mevzun Kadından anladığı, uyumlu arkadaşlık, çıtkırıldım olmamak, güzel, alımlı olmaktı. N. Cumalı … Çağatay Osmanlı Sözlük