- meydanda
- sf.
Ortada, belli, açık, aşikâr
Bu genç bir deve idi. Semeri yoktu. Çok tüylü kamburu meydandaydı.
- Ö. SeyfettinAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
meydanda
Look at other dictionaries:
meydanda bırakmak — 1) açıkta, evsiz barksız bırakmak 2) ortada, herkesin gözü önünde bırakmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
mal meydanda — bir işin gizli bir yönünün olmadığını belirten bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
BERAHİN-İ ALENİYYE — Meydanda ve açık olan deliller … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HAZIRÛN — Meydanda olanlar, gözönünde olanlar. Mevcut ve hazır olanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
VAZZAH — Meydanda, çok açık, belli … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İNHAC — Meydanda, zâhir, açık. Belli etme. * Hayvanı yorarak solutma. * Esvabı eskitme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
meydan — is. <fars.> 1. Şəhər və ya kənd, qəsəbə və s. içərisində tikilisiz açıq və geniş düz yer, sahə. Bakıda Azneft meydanı. – Yavaş yavaş gəlib bir böyük meydana yetişdik. Ə. H.. Çatıb kəndin meydanına düşdük atlardan; Kənd axışdı yanımıza… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meydangərd — f. meydanda olan, meydan sulayan, meydanda vuruşmağa hazır duran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
Turkish literature — A page from the Dîvân ı Fuzûlî, the collected poems of the 16th century Ottoman poet Fuzûlî … Wikipedia
Pir Sultan Abdal — (ca. 1480 1550), a legendary Turkish Alevi (Sufi) poet, whose direct and clear language as well as the richness of his imagination and the beauty of his verses led him to become a loved among the Turks. Pir Sultan Abdal reflected the social,… … Wikipedia
