- mukallitlik
- is., -ği
Mukallit olma durumu, mukallidin işi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mucalitlâc — MUCALITLÂC, mucalitlâcuri, s.n. (înv.) Vorbă de râs, glumă; povestire nostimă. – Din tc. mukallitlik. Trimis de ana zecheru, 31.05.2004. Sursa: DEX 98 mucalitlâc s. n., pl. mucalitlâcuri Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … Dicționar Român