- mukannen
- sf., esk., Ar. muḳannen
1) Belli, belirli, kesinleşmiş, şaşmaz2) Kanun durumuna gelmiş, kanunlaşmış
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mukannen
Look at other dictionaries:
MUKANNEN — (Kanun. dan) Muntazam. Tertibli. * Kanun ile vâcib ve mukarrer olan. * Zaman ve miktarı hiç şaşmayan. Tertibe dahil olarak kararlaşmış olan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TERETTÜB — Sıralanmak. * Gerekmek. Lâzım gelmek. Netice olarak çıkmak. * Bir yerde aslâ kımıldamak, bir vecih üzere sâbit ve pâyidar olup durmak. * Zuhura gelmek. * Muayen sebeblerin, muayyen ve mukannen olan neticeler vermesi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
