- mücrim
- sf., esk., Ar. mucrim
Suçlu
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mücrim
Look at other dictionaries:
mücrim — (A.) [ مﺮﺠﻡ ] suçlu … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
mücrim — ə. cinayətkar, günahkar, təqsirli; qəbahətli, suçlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mücrim — is. <ər.> köhn. Günahkar, müqəssir, təqsirli, müttəhim … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
MÜCRİM — Cürüm ve kabahat işlemiş olan. Suçlu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜCRİMÎN — (Mücrim. C.) Mücrimler, suçlular. Cürüm işlemiş olan kimseler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Mustafa Kemal Atatürk — Atatürk redirects here. For other uses, see Atatürk (disambiguation). Mustafa Kemal Atatürk … Wikipedia
suçlu — sf. Suç işlemiş, suçu olan (kimse), kabahatli, mücrim Suçluların ani, delice hareketleri gizli kalabilirdi. A. Gündüz Birleşik Sözler adi suçlu potansiyel suçlu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller suçlu sayılmak suçlu olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
taaccüp etmek — hayrete düşmek, hayrette kalmak, şaşmak Pek taaccüp ettim, niye mücrim telakki olunacakmış? A. İlhan … Çağatay Osmanlı Sözlük
dağ — 1. is. 1. Yerin hündür, dik, yamaclı və zirvəli hissəsi. Qafqaz dağları. – Dağ dağa rast gəlməz, adam adama rast gələr. (Ata. sözü). Adətən ətəyi, yamacları və zirvəsi nisbətən aydın görünən hər hansı bir yüksəkliyə dağ deyilir. «Ümumi fiziki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
CANİH(A) — (Cünha. dan) Suç işlemiş, mücrim, cinayet işleyen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
