- suçlu
- sf.
Suç işlemiş, suçu olan (kimse), kabahatli, mücrim
Suçluların ani, delice hareketleri gizli kalabilirdi.
- A. GündüzBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
suçlu
Look at other dictionaries:
suçlu sayılmak — suçlu olduğu kabul edilmek Suçluluğu hükmen sabit oluncaya kadar kimse suçlu sayılmaz. Anayasa … Çağatay Osmanlı Sözlük
suçlu olmak — suçlu sayılmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
suçlu — sif. köhn. Təqsiri, günahı olan; müqəssir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
HEM SUÇLU HEM GÜÇLÜ — Suçlu olduğu hâlde suçunu bilmez ve suçsuz olduğunu iddia eder kimse hakkında kullanılan bir tâbirdir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
potansiyel suçlu — Suçlu olduğu varsayılan veya tahmin edilen kimse, Suç işlemeye meyilli olan kimse … Hukuk Sözlüğü
potansiyel suçlu — is., huk. 1) Suçlu olduğu varsayılan veya tahmin edilen kimse 2) Suç işlemeye meyilli olan kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
hem suçlu hem güçlü — gerçek suçlu kendi olduğu hâlde başkalarını suçlayan anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
adi suçlu — is., huk. Basit suçları işleyen kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
adi suçlu — Basit suçları işleyen kimse … Hukuk Sözlüğü
yazğurmak — suçlu, kabahatlu etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
