- müfteri
- sf., esk., Ar. mufterī
Karacı, kara çalan, iftiracı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müfteri
Look at other dictionaries:
müfteri — (A.) [ یﺮﺘﻔﻡ ] iftiracı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜFTERÎ — İftira eden. Başkasına suç isnad eden. Yapmadığı kötülüğü isnâd eden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
iftiracı — sf. Kara çalan, iftira eden (kimse), müfteri Kopya yapmakta olanları öğretmene hissettiren, iftiracı, ustaca çamur atan ... bir oğlandı. T. Buğra … Çağatay Osmanlı Sözlük
karacı — 1. sf., ask. Kara kuvvetlerine bağlı (subay, astsubay veya er) 2. sf. Birine işlemediği bir suçu veya kendisinde bulunmayan bir ayıbı yükleyen, kara çalan, iftiracı, müfteri … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHTERİ' — Misli görülmedik bir şey icâd eden. İcâd eden. Yeni bir şey bulan. Yeni bir şey meydana getiren. * Uydurma şeyler ortaya atan. Müfteri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTECENNİ — Meyve devşiren, meyve toplayan. * Birine suç isnad eden, iftira atan. Müfteri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
