Aralanan kapıdan girdim, mükellef fakat loş antrede Mapa kraliçesi ayakta duruyor.
- R. H. KarayÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
MÜKELLEF — Bir şeyi yapmağa mecbur olan. Vazifeli. Muvazzaf. * Bir şeyi ödemeğe mecbur olan. * Mükemmel hazırlanmış, külfetle süslenmiş olan. (Bak: Teklif … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mükellef — yükümlü; ödevli; görevli … Hukuk Sözlüğü
EF'ÂL-İ MÜKELLEFÎN — Mükellef olanların (yani; Cenâb ı Hakk ın teklif ve emirlerini kabul ve vazifeli kimselerin) yaptıkları amel ve işler. Bunlar şu isim altında sıralanır: Farz, vâcip, sünnet, müstehab, mübah, mekruh, haram, sahih bâtıl, fâsid, helâl … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TA'ZİR-İ UKUBET — Mükellef bir şahıs tarafından irtikâb olunup da şer an muayyen bir cezası bulunmayan bir suçtan dolayı ukubeten yapılan ta zirdir. Mücrimin bu hususta müslim ile gayr i müslim; hür ile âbid; erkek ile kadın olması müsavidir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
giyinmek — nsz 1) Kendi üzerine giymek Koltukta çok mükellef giyinmiş ve çok güzel bir kadın oturuyor. P. Safa 2) de Giysiyi belli bir yerden almak veya belli bir yerde diktirmek Hepsi terzi Mir de giyinirlerdi. Ö. Seyfettin 3) e, mec. Ağır bir söze veya… … Çağatay Osmanlı Sözlük
yükümlü — sf. Bir şeyi yapma zorunluluğu olan, memur, mükellef Herkes kamu giderlerini karşılamak üzere vergi ödemekle yükümlüdür. Anayasa Birleşik Sözler vergi yükümlüsü … Çağatay Osmanlı Sözlük
boğcama — boğça, çarşaf ve çadırşeb, müzeyyen ve mükellef örtü, düyün içün kurulan çadır, yataklik came hâb … Çağatay Osmanlı Sözlük
AHLÂK-I HASENE — Yüksek ahlâkı en parlak ve ulvi bir şekil ve ruhta gösteren ve bilfiil yaşayan Peygamberimizin (A.S.M.) ve O nun yolunda gidenlerin ahlâkı.(Diyorsun ki: Teklif, saadet içindir. Halbuki ekser i nâsın şekâvetine sebeb, tekliftir. Teklif olmasaydı,… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BÜLUĞ — Erginlik. Olgunluk. Çocukluk devresini tamamlayıp ergenliğe geçiş. Ergenliğe ulaşan genç, namaz kılmak ve oruç tutmak gibi farzlarla mükellef (yükümlü) olur. * Yaklaşıp çatma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
CELD — Lügat mânası, deri üzerine vurmaktır. * Fık: Muhsen olmayan mükellef zâni veya zâniyenin muayyen uzuvlarına vech i mahsus üzere değnek veya kamçı ile vurmaktır. Bu ceza, mücrimin cildi yani derisi üzerine tatbik edildiği cihetle celde adını… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
