- mülkiyet
- is., Ar. mulkiyyet
İyelik, sahiplikBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mülkiyet
Look at other dictionaries:
MÜLKİYET — Mülk sahipliği, vakıf olmayan bina ve mülkün durumu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mülkiyet hakkı — Kişiye, kanunların öngördüğü sınırlar içinde, sahibi olduğu maldan ve malın hukuki ve doğal ürünlerinden yararlanma ve o mal üzerinde tasarruf etme yetkisi veren egemenlik hakkı … Hukuk Sözlüğü
kuru mülkiyet — Bir mal üzerinde, (malikin sahip olduğu ayrıcalık ve yetkilere zarar gelmemek üzere) bir başkasına tanınan intifa veya sükna gibi fiili kullanma hakkının varlığı durumunda malikin sahip olduğu mülkiyet hakkı. Çıplak mülkiyet … Hukuk Sözlüğü
çıplak mülkiyet — Kuru mülkiyet Yararlanma hakkı başkasının olan bir mal üzerindeki sahiplik durumu … Hukuk Sözlüğü
iştirak halinde mülkiyet — Kanundan veya sözleşmeden ötürü birbirlerine ortaklık bağı ile bağlı bulunan kimselerin, bu ortaklıkları nedeniyle bir malın mülkiyetine elbirliğiyle sahip oldukları ve her birinin hakkının, o malın tamamını kapsadığı mülkiyet biçimi … Hukuk Sözlüğü
çıplak mülkiyet — is., huk. Yararlanma hakkı başkasının olan bir mal üzerindeki sahiplik durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
ortak mülkiyet — is. Malların ortak kullanımı … Çağatay Osmanlı Sözlük
özel mülkiyet — is. Kişinin sahip olduğu taşınır ve taşınmaz mal … Çağatay Osmanlı Sözlük
müşterek mülkiyet — Birden çok kişinin, kanun veya hukuki işlem nedeniyle, bir mala, fiilen bölüşmedikleri belirli paylar oranında malik olmaları … Hukuk Sözlüğü
ARÂZİ-İ MEMLUKE — Mülkiyet yolu ile tasarruf olunan yerler. (Mülk, timar toprağı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
