- özel mülkiyet
- is.
Kişinin sahip olduğu taşınır ve taşınmaz mal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
özel mülkiyet
Look at other dictionaries:
özel — sf. 1) Yalnız bir kişiye, bir şeye ait veya ilişkin olan 2) Bir kişiyi ilgilendiren, hususi, zatî Özel bir diyeceği varmış gibi koluma girdi sokakta. N. Cumalı 3) Devlete değil, kişiye ait olan, hususi, resmî karşıtı 4) Dikkate değer Özel bir… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mülkiyet — is., Ar. mulkiyyet İyelik, sahiplik Birleşik Sözler çıplak mülkiyet ortak mülkiyet özel mülkiyet … Çağatay Osmanlı Sözlük
kat mülkiyeti — Bir yapının bağımsız bölümleri üzerinde kurulan, arsa payı ve anagayrimenkuldeki ortak yerlerle bağlantılı özel bir mülkiyet hakkı … Hukuk Sözlüğü
