- münasebat
- is., ç., esk., Ar. munāsebāt
İlgiler, ilişkiler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
münasebat — (A.) [ تﺎﺒﺱﺎﻨﻡ ] münasebetler … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
MÜNASEBAT — (Münasebet. C.) Münasebetler, ilgiler. İki kişi veya hey et arasındaki bağlar, ilişkiler. Alâkalar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İŞARET — Bir şeyi bir vasıta ile (el, göz, kaş veya parmakla) göstererek bildirmek. * Nişan, alâmet, belli bir iz. * Ist: Doğrudan doğruya olmadan, hatırlatma suretiyle verilen emir. (Münasebat ı tevafukiye eğer taaddüt etse ve ayrı ayrı cihetinden bir… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük