- münazaa
- is., esk., Ar. munāzaˁa
1) Ağız kavgası, çekişme, münakaşa2) İki taraf arasındaki kavga, düşmanlık
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
münazaa
Look at other dictionaries:
münazaa — münâzaa uyuşmazlık; çekişme; anlaşmazlık … Hukuk Sözlüğü
MÜNAZAA — Ağız kavgası, mücadele, çekişmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kavga — is., Far. ġavġā 1) Düşmanca davranış ve sözlerle ortaya çıkan çekişme veya dövüş, münazaa Kavga olmadan evden fırlasak ne iyi olacak. H. E. Adıvar 2) mec. Herhangi bir amaca erişmek, bir şeyi elde etmek veya bir şeye karşı koyabilmek için… … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜNAKAŞA — Mücadele. Münazaa. Karşılıklı sözle çekişmek. Bir mes eleyi sormayı çok ileri götürerek çekişmek. (Bak: Hakperest)(Hadis i Şeyheyn in ittifakına alâmet olan işaretiyle bir hadis bana gösterildi. Hadis midir, değil midir? sual edildi.Ben dedim :… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTENAZİ' — (Nez . den) Münazaa ve kavga eden. Çekişen … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İHTİCAC — (C.: İhticacat) Delil, vesika, şahit göstermek. Münâzaa ve mürâfaada hüccet ve delil göstermek. Bir mes elenin şüphesizliğini delillerle isbat etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
