- mütemekkin
- sf., esk., Ar. mutemekkin
Yerleşik
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
mütemekkin
Look at other dictionaries:
MÜTEMEKKİN — (Mekân. dan) Yerleşen, Mekânlanan, temekkün eden. İkamet eden, sâkin olan. * Gr: Üç harekeyi de kabul eden kelime … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
yerleşik — sf., ği 1) Belli bir yere yerleşmiş Onlar yerleşik toplumlar, herkesin yeri belli, öyle vırt zırt oradan oraya geçilemez. A. İlhan 2) Bir yerin yerlisi olmuş, mütemekkin 3) mec. Bir yerde varlığını sürekli olarak sürdürecek olan Ankara daki… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bulğar — tevaf i etrakda büyük kadim kabile ismi dir ki atil ile yabik beyninde mütemekkin dirler; bir şehir ismi ve ekserisi dahi kostantiniye mulhakatında mesken eylemişler dir; telatine dahi itlak olunur … Çağatay Osmanlı Sözlük
HADIYD — (Hazîz) Oturaklı, mütemekkin, yer. * Dağ eteği. Zir. Alçak yer. * Koz: Ayın veya başka bir seyyarenin mahreki üzerinde dünyaya en yakın bir mesafede bulunan nokta. Dünya ile diğer seyyarelerin güneşin merkezinden en uzak oldukları bir nokta … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
