- nafaka
- is., Ar. nafaḳa
1) Geçinmek için gerekli olan şeylerin bütünü, geçimlik2) huk. Birinin geçindirmekle yükümlü bulunduğu kimselere, mahkeme kararıyla bağlanan aylıkAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
nafaka
Look at other dictionaries:
nafaka — nafàka ž DEFINICIJA reg. 1. hrana, jelo i piće 2. ono što je čovjeku suđeno za života pojesti i popiti 3. sredstva za život FRAZEOLOGIJA novi dan nova nafaka svaki dan nosi svoj dio koristi, učinka ili stjecaja okolnosti, sudbine ETIMOLOGIJA tur … Hrvatski jezični portal
nafàka — ž reg. 1. {{001f}}hrana, jelo i piće 2. {{001f}}ono što je čovjeku suđeno za života pojesti i popiti 3. {{001f}}sredstva za život ⃞ {{001f}}novi dan nova ∼ svaki dan nosi svoj dio koristi, učinka ili stjecaja okolnosti, sudbine ✧ {{001f}}tur. ←… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
NAFAKA-İ İDDET — Fık: Kadının iddeti içinde muhtaç olduğu nafaka. Koca, boşadığı karısını iddeti bitinceye kadar infakla mükellef olduğu için bu müddet zarfındaki nafaka hakkında bu tâbir meydana gelmiştir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NAFAKA-İ MAKZİYYE — Fık: Hâkim tarafından takdir olunan nafaka … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
nafaka — (A.) [ ﻪﻘﻔﻥ ] geçim parası … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
NAFAKA — Yiyecek parası. Geçim için lüzumlu olan şey. * Geçindirmeğe mecbur olduğu kimselere veya çocuklarına mahkeme karariyle verilen iaşe parası … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
nafaka — Birinin geçindirmekle yükümlü bulunduğu kimselere, mahkeme kararıyla bağlanan aylık … Hukuk Sözlüğü
nafaka bağlanmak — yasaca, bakılması zorunlu olan kişiye mahkeme kararıyla evlat, koca gibi bir kimsenin, geçim parası vermesini sağlamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
nafaka sağlamak — geçinecek kadar para temin etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
nafaka yükümü — bir kimsenin kanunun öngördüğü yoksulluğa düşmüş olan yakınlarına yardım etmekle yükümlü olması … Hukuk Sözlüğü
