- nafile
- sf., Ar. nāfile
1) Yararsız2) is., din b. Fazladan kılınan namaz veya tutulan oruç3) zf. Boşuna, boş yere
Avukata söyle, nafile beklemesin.
- R. H. KarayBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
nafile
Look at other dictionaries:
nâfile — (A.) [ ﻪﻠﻓﺎﻥ ] 1. boşuna. 2. nafile namazı, farz dışında kılınan namaz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
nafile yere — zf. Boş yere, boşu boşuna Ekseriyetle hep şahsi hesaplardan gizlenen bu sebepleri, nafile yere böyle yükseklerde ararız. A. Ş. Hisar … Çağatay Osmanlı Sözlük
NAFİLE — Fık: Farz ve vâcibden gayrı mecburiyet olmadığı hâlde yapılan ibadet. Fazladan yapılan iş. * Menfaatli olmayan. Ziyâdeden olan. * Torun. * Ganimet malı. Bahşiş. Atiyye … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
nafile namazı — is. Sevap kazanmak amacıyla farz ve vacip namazları dışında kılınan namaz … Çağatay Osmanlı Sözlük
gafile kelam, nafile kelam — aymazlara söz kâr etmez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
NEVAFİL — (Nâfile. C.) Farz ve vâcib olandan başka ibadetler. Nâfile (yani sevab için kılınan) namaz veya tutulan oruçlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TETAVVUAN — Nafile olarak, nafile tarzında … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜNTEFİL — Nâfile namaz kılan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTENEFFİL — Nâfile namaz kılan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TENEFFÜL — Nâfile namaz kılma veya oruç tutma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
