- nafile namazı
- is.
Sevap kazanmak amacıyla farz ve vacip namazları dışında kılınan namaz
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
nafile — sf., Ar. nāfile 1) Yararsız 2) is., din b. Fazladan kılınan namaz veya tutulan oruç 3) zf. Boşuna, boş yere Avukata söyle, nafile beklemesin. R. H. Karay Birleşik Sözler nafile namazı nafile yere … Çağatay Osmanlı Sözlük
nâfile — (A.) [ ﻪﻠﻓﺎﻥ ] 1. boşuna. 2. nafile namazı, farz dışında kılınan namaz … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
namaz — is., din b., Far. namāz İslamın beş şartından biri olan ve Müslümanların günde beş vakit, dinî bakımdan belirlenen kurallara göre yapmak zorunda oldukları ibadet, salat İki rekât namazı nerede olsa kılarız. P. Safa Birleşik Sözler namaz bezi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
TEHECCÜD — Gece uyanıp namaz kılmak. Gece namazı. (Bu namaz, nâfile namazların en çok sevablısıdır … Yeni Lügat Türkçe Sözlük