aşağı

is.

1) Bir şeyin alt bölümü, zir, yukarı karşıtı

2) Eğimli bir yerin daha alçak olan yeri

3) sf. Bir yere göre daha alçak yerde bulunan

Aşağı katı, sakin ve daha sıcak olduğu için seçtik.

- A. Gündüz

4) sf. Bayağı, adi

5) sf., mec. Niteliği düşük, kötü

Aşağı mal.

6) sf., mec. Daha küçük, daha az

On sekiz yaşından aşağı olanlar giremez.

7) sf., mec. Değeri daha az

8) zf. Aşağıya, yere doğru

Aşağı inmek.

Birleşik Sözler

- aşağı bitkiler

- aşağı mahalle

- aşağı yukarı

- baş aşağı

- baştan aşağı

- bayır aşağı

- en aşağı

- iniş aşağı

- pabuçtan aşağı

- tepe aşağı

- yokuş aşağı

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- aşağı almak

- aşağı çekmek

- aşağı düşmek

- aşağı görmek

- aşağı kalır yeri (veya yanı) yok

- aşağı kalmamak

- aşağı kurtarmaz

- aşağı tükürsem sakal, yukarı tükürsem bıyık

- aşağı (falan) yukarı

- aşağıdan almak