nüfus — is. <ər. «nəfs» söz. cəmi> 1. Əhali, camaat. <İskəndərzadə:> . . Bu arvad və uşaqlarına nüfus hesabı ilə nə qədər yer düşürsə, müəyyən edib versinlər. Ə. H.. 2. dan. Çirkin, bədheybət, kifir adam. Nüfusun biridir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nüfus cüzdanı — is. Bir ülkenin vatandaşlarına devletçe verilen, kimlikleriyle kişisel durumlarını gösteren resmî belge, kafa kâğıdı, kafa koçanı, nüfus kâğıdı, nüfus tezkeresi … Çağatay Osmanlı Sözlük
nüfus kâğıdı — is. Nüfus cüzdanı Dün nüfus kâğıdıma baktım, orada bir de Ayşe ismi var. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
nüfus kalemi — is., esk. Nüfus memurluğu Ancak başkası daha önce bu adı almış olduğundan, nüfus kaleminde başına bir de öz koydular. M. Ş. Esendal … Çağatay Osmanlı Sözlük
nüfus tezkeresi — is. Nüfus cüzdanı Her zaman çantasında bu resimli nüfus tezkeresi bulunurdu. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
nüfus yoğunluğu — is. Nüfus ile bu nüfusun üzerinde yaşadığı toprakların yüzölçümü arasındaki oran, nüfus kesafeti … Çağatay Osmanlı Sözlük
nüfus bilimci — is. Nüfus bilimiyle uğraşan kimse, demograf … Çağatay Osmanlı Sözlük
nüfus bilimsel — sf. Nüfus bilimiyle ilgili, demografik … Çağatay Osmanlı Sözlük
nüfus coğrafyası — is. Yeryüzündeki nüfus yoğunluğunun dağılışını inceleyen ve bunu türlü yönleriyle açıklayan coğrafya kolu … Çağatay Osmanlı Sözlük
nüfus kesafeti — is. Nüfus yoğunluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük