Birbirlerinin servetlerini, nüfuzlarını, rütbelerini, kabiliyetlerini bilirlerdi.
- A. Ş. HisarÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
nüfuz — is. <ər.> 1. Bir adamın sözü keçmə, hörməti, etibarı, təsiri olma; hörmət, etibar, təsir; avtoritet. Naməlsəm camaatının arasında Əminin nüfuzu gündən günə artır. N. N.. Cülus günündə iştirak etmək üçün xəlifə nüfuzu altında olan ölkələrin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nüfuz — (A.) [ ذﻮﻔﻥ ] 1. etki etme, işleme. 2. etki gücü. ♦ nüfuz etmek işlemek, etki etmek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
nüfuz etmek — 1) bir şeyin içine işlemek, geçmek Tatlı bir duman, bütün varlığını sararak en derin yerlerine kadar nüfuz ediyordu. P. Safa 2) inceliğine varmak, anlamak 3) etkili olmak Ecnebiler ona değil, o ecnebilere nüfuz ediyordu. Y. K. Beyatlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
nüfuz ticareti — is. Bir kimsenin bulunduğu makamın gücüne dayanarak bazı işlere karışıp kendine çıkar sağlaması Ben yıllardan beri bir türlü bu nüfuz ticareti üzerinde davamı anlatamamışımdır. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
nüfuz — ə. 1) iç tərəfə keçmə, təsir etmə; işləmə; 2) sözü keçmə; avtoritetlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
NÜFUZ — Sözü geçer olmak, sözü dinlenmek. * Vücudundan işleyip geçmek. İçine alan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mütənəffiz — ə. nüfuz sahibi; nüfuzlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
MENFEZ — Nüfuz edecek delik, pencere. Delik. Ağız. Yarık. Girilecek yer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTENEFFİZ — Nüfuz sahibi, sözü geçer olan. İtibarı cari bulunan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SAKİF — Nüfuz eden, sözünü dinletip geçiren … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
