- okul çocuğu
- is.
Öğrenci
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
okul çocuğu
Look at other dictionaries:
okul — is. 1) Her türlü eğitim ve öğretimin toplu olarak yapıldığı yer, mektep Daha gelir gelmez, ayağının tozu ile vilayet merkezinin okullarını gezdi. M. Ş. Esendal 2) Bir okuldaki öğrenci ve görevlilerin bütünü Okul dağıldı. 3) Ekol Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mektep çocuğu — is. 1) Öğrenci, okul çocuğu 2) sf., argo Acemi, toy … Çağatay Osmanlı Sözlük
çocuk — is., ğu 1) Küçük yaştaki oğlan veya kız Çocuğun bir sütninesi vardı. R. H. Karay 2) Soy bakımından oğul veya kız, evlat Anası olacak bir kadın çocuğu omuzundan yakalamış. B. R. Eyuboğlu 3) Bebeklik ile erginlik arasındaki gelişme döneminde… … Çağatay Osmanlı Sözlük
mektep — is., bi, esk., Ar. mekteb Okul Atatürk ün hemen herkesin gördüğü, mektep kitaplarına kadar geçmiş bir fotoğrafı vardır. A. H. Tanpınar Birleşik Sözler mektep çocuğu mektep kaçağı iptidai mektep orta mektep ana mektebi … Çağatay Osmanlı Sözlük
