- otlakçı
- sf., argo
Asalak
Bizim rahmetli İlhami de otlakçı idi ama hiç olmazsa bir inceliği vardı, adamı eğlendirirdi.
- M. Ş. Esendal
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
otlakçı
Look at other dictionaries:
asalak — is., ğı, biy. 1) Bir canlıda sürekli veya geçici yaşayarak ona zarar veren başka canlı, parazit 2) sf., mec. Başkalarının sırtından geçinen (kimse), abacı, ekti, otlakçı, tufeyli Birleşik Sözler asalak bilimi dış asalak iç asalak tam asalak yarı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
