Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
öğütücü diş — is. Azı dişi, azı … Çağatay Osmanlı Sözlük
azı — is. 1) Köpek dişlerinden sonra içeriye doğru, alt ve üst çenenin iki yanında beşer tane bulunan ve yiyecekleri öğütmeye yarayan dişlerin ortak adı, azı dişi, öğütücü diş 2) hlk. Öküz arabalarında ön ve arka yastıkları dingile bağlayan ağaç çivi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
diş — is. 1) Çene kemiklerinin üstüne dizili, ısırıp koparmaya ve çiğnemeye yarayan sert, beyaz organlardan her biri 2) Çark, testere, tarak vb. çentikli şeylerdeki çıkıntıların her biri Çarkın dişleri tebessüm eder gibi tatlı bir ses çıkardı. S. F.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
taşlık — sf., ğı 1) Taşı bol, taşlı (yer) Atları erlerden birine bıraktılar, inişli yokuşlu taşlık bir keçi yolundan yürüdüler. R. H. Karay 2) is. Taşla döşenmiş avlu, sofa, merdiven altı vb Sokak kapısı vuruldu. Taşlıkta kadın sesleri duyuldu. M. Ş.… … Çağatay Osmanlı Sözlük
TAHİNE — (C.: Tavâhin) Öğütücü diş, azı dişi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TAVAHİN — (Tâhine. C.) Azı dişleri, öğütücü dişler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
