ateş

is., Far. āteş

1) Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık, od, nâr

Uygarlık ateşten doğmuştur.

2) Tutuşmuş olan cisim

3) Isıtmak, pişirmek için kullanılan yer veya araç

Yemeği ateşten indirdim.

4) Patlayıcı silahların atılması

Top ateşi geceye kadar sürdü.

5) Vücut ısısı

Ateşi kırktan aşağıya düşmezdi.

- S. F. Abasıyanık

6) mec. Öfke, hırs, hınç

Fırlayıp ayağa kalkmış, bir duvara yaslanarak ateş fışkıran gözlerle onu seyre başlamıştı.

- T. Buğra

7) mec. Coşkunluk

Nejat Efendi'nin çalışında Peregrini'nin ihtirası, ateşi yoktu.

- H. E. Adıvar

8) mec. Tehlike, felaket

Kendinizi ateşe atıyorsunuz.

9) mec. Büyük üzüntü, acı

İçimin ateşi hiç küllenmedi. Seneler geçtikçe daha alevleniyor. Evlat acısı bu ...

- H. R. Gürpınar

Birleşik Sözler

- ateş balığı

- ateş böceği

- ateş çiçeği

- ateş gecesi

- ateş gemisi

- ateş hattı

- ateş kayığı

- ateşkes

- ateş kırmızısı

- ateş pahası

- ateş parçası

- ateş tuğlası

- ateşten gömlek

- alabanda ateş

- çapraz ateş

- yaylım ateş

- bar ateşi

- baraj ateşi

- batarya ateşi

- fındık ateşi

- imha ateşi

- Rum ateşi

- taciz ateşi

- yaylım ateşi

Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller

- ateş!

- ateş açmak

- ateş almak

- ateş almaya mı geldin?

- ateş bacayı (veya saçağı) sarmak

- ateş basmak

- ateş çıkmak

- ateş demekle ağız yanmaz

- ateş düştüğü yeri yakar

- ateş etmek

- ateş gibi

- ateş gibi kesilmek

- ateş gibi yanmak

- ateş kesilmek

- ateş kesmek

- ateş olmayan yerden duman çıkmaz

- ateş olsa cirmi kadar yer yakar

- ateş püskürmek

- ateş saçmak

- ateş vermek

- ateş yağdırmak

- ateşe atmak

- ateşe tutmak

- ateşe vermek

- ateşe vurmak

- ateşe vursa duman vermez

- ateşi başına vurmak

- <

- ateşi düşmek

- ateşi uyandırmak

- ateşine yanmak

- ateşini almak

- ateşle barut bir yerde durmaz

- ateşle oynamak

- ateşler içinde yanmak