- ötücü kuşlar
- is., ç., hay. b.
Kuşlar sınıfının geniş bir takımı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ötücü — sf. Güzel öten, ötüşü güzel olan Birleşik Sözler ötücü kuşlar … Çağatay Osmanlı Sözlük
makara çekmek — ötücü kuşlar sürekli ötmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kargagiller — is., ç., bit. b. Kuşlar sınıfının, ötücü kuşlar takımından, örnek hayvanı karga olan kuşlar familyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
kırlangıçgiller — is., ç., hay. b. Omurgalı hayvanlardan, kuşlar sınıfının ötücü kuşlar takımının bir familyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuş — is., hay. b. Yumurtlayan omurgalılardan, akciğerli, sıcakkanlı, vücudu tüylerle örtülü, gagalı, iki ayaklı, iki kanatlı uçucu hayvanların ortak adı Çalıların üstünde kuşlar cıvıldayarak uçuşuyordu. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler kuş bakışı kuşbaşı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
baştankara — is., hay. b. Ötücü kuşlar takımının baştankaragiller familyasından, Kuzey Afrika, Avrupa ve Asya da yaşayan, böcek yiyerek tarıma yararlı olan, oldukça kısa, güçlü ve sivri gagalı, çeşitli renklerde olabilen bir kuş türü (Parus maior) … Çağatay Osmanlı Sözlük
baştankaragiller — is., ç., hay. b. Omurgalı hayvanların ötücü kuşlar takımından yüz kadar kuş türünü içine alan geniş bir familya … Çağatay Osmanlı Sözlük
kuzgun — is., hay. b. Ötücü kuşlar takımının kargagiller familyasından, Kuzey Amerika nın dağlık, fundalık yerlerinde bulunan, tüyleri siyah renkte olup mavi renkte parlayan bir kuş türü, karakarga (Corvus corax) Atasözlerinde, ya devlet başa, ya kuzgun… … Çağatay Osmanlı Sözlük
örümcek kuşugiller — is., ç., hay. b. Örümcek kuşu vb.ni içine alan ötücü kuşlar familyası … Çağatay Osmanlı Sözlük
ötleğengiller — is., ç., hay. b. Örnek hayvanı ötleğen olan ötücü kuşlar familyası … Çağatay Osmanlı Sözlük