- övünme
- is.
Övünmek işi, kıvanç, iftihar
Bu hatıralar sonradan birçok defa övünmeme vesile teşkil etmiştir.
- R. N. Güntekin
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
övünme
Look at other dictionaries:
MÜMACEDE — Övünme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜMAHADE — Övünme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
FAHR — Övünme. Yaptığını sayarak övünme. Övülmeye sebeb olacak kimse. Fazilet. Büyüklük. Şeref … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
CAHF — Övünme, fahr. * şeref … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜMAZECE — Övünme. * Karışmış, mahlut … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEBAHİ — Övünme, tefahur. * Muharebe edişmek, karşılıklı dövüşmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
gurur — is., Ar. ġurūr 1) Kendini beğenme, büyüklenme, benlik, kibir Aynı gururu, aynı gülünç itimadı aşkta da gösterirler. H. C. Yalçın 2) Övünme 3) Kurum, çalım Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller gurur duymak gurur gelmek gururuna dokunmak gururuna… … Çağatay Osmanlı Sözlük
iftihar — is., Ar. iftiḫār Övünme, kıvanma, kıvanç, övünç O an kendi babası da bir Türk olduğu için derin bir iftihar duydu. Ö. Seyfettin Birleşik Sözler iftihar listesi medarıiftihar Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller iftihar etmek iftihara geçmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
mefharet — is., esk., Ar. mefḫaret Övünme, övünce, iftihar etme … Çağatay Osmanlı Sözlük
övünç — is., cü Övünme, kıvanç, iftihar Bütün oba sevdalıları korumanın sevinci, övüncü içindeydi. Y. Kemal Birleşik Sözler övünç çizelgesi Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller övünç duymak … Çağatay Osmanlı Sözlük
