- övüntü
- is.
Övünülecek tutum veya davranış
İstikbalini sağlamış olmanın o sinire batan, manasız güveni, budalaca övüntüsü...
- H. Taner
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
İstikbalini sağlamış olmanın o sinire batan, manasız güveni, budalaca övüntüsü...
- H. TanerÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ovuntu — top. Bir şeyin ovulmuş hissəcikləri, qırıntıları. Çörək ovuntusu. Ağac ovuntusu. Qənd ovuntusu. Mərmər ovuntusu. – İndi sərçələr ovuntuları səylə dənləyirdilər. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oxax — (Gəncə) ovuntu. – Qənd oxağı al … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
o:ntax — (Şəki) qırıntı, ovuntu. – Çörəy o:ntağını yerə töhmə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəpək — is. 1. Un ələndiyi zaman ələk üstündə qalan buğda və s. nin qabıq qırıntıları. Arpaya qatsan at yeməz; Kəpəyə qatsan it yeməz. (Ata. sözü). 2. Ağac, taxta mişarlandığı zaman tökülən xırda ovuntu. Söz nadan dilində qəpiyə dəyməz; Dəyməz, su üzündə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mişarağzı — is. Mişarla ağacı kəsdikdə tökülən xırda ovuntu; taxtakəpəyi, mişarkəpəyi. Sürüşkən yerə mişarağzı səpirlər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nişasta — is. <fars.> 1. Bitkilərdən hasil edilən tərkibi una oxşar karbohidrat: kraxmal. Nişasta zavodu. 2. Bəzi bitkilərdən hazırlanan ağ, dadsız ovuntu (yeyinti, kimya, toxuculuq sənayesində işlənir). Kartof nişastası. Düyü nişastası. Nişasta… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovum — bax ovuntu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovuq — is. 1. Ovulmuş, oyulmuş yer; koğuş. Dələ ovuqda gizləndi. Divardakı ovuq. – Axdı göz yaşı tək soyuq damlalar; Sehirli daşların ovuqlarından. M. D.. 2. Ovuntu. Yoldaşı cibindən bir az qənd ovuğu çıxardıb deyir. M. N. lətif … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovxantı — is. Ovuntu, qırıntı; ovulmuş, ovulub tökülmüş şeylər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pəpə — is. 1. uş. Çörək. 2. Qırıntı, ovuntu. Çörək pəpəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti