- özünlü
- sf., fel.
Bir şeyin aslında veya gerçeğinde olan, ilinekle ilgili olmayıp özde bulunan, deruni, zatî, dışınlı karşıtı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
deruni — sf., esk., Far. derūn + Ar. ī 1) İçle ilgili, içten Seven insanda fiziki güzelliklerin deruni taraflarını gören gözler olurmuş. S. F. Abasıyanık 2) fel. Özünlü … Çağatay Osmanlı Sözlük
dışınlı — sf., fel. Bir şeyin, bir düşüncenin aslında ve gerçeğinde olmayıp onun dışında kalan, öze bağlı olmayıp arızi olan, öz dışı, özünlü karşıtı … Çağatay Osmanlı Sözlük
zatî — sf., esk., Ar. ẕātī 1) Kendine özgü, kişiye ilişkin, kişisel, özel Zatî eşya. 2) fel. Özünlü … Çağatay Osmanlı Sözlük