- özverili
- sf.
Özveri ile davranan, özverisi olan, özveren, fedakâr
Bugün yaşıyorsam ben de hayatımı o doktorun özverili çalışmasına borçluyum.
- N. Cumalı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Bugün yaşıyorsam ben de hayatımı o doktorun özverili çalışmasına borçluyum.
- N. CumalıÇağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
fedakârca — sf. 1) Özverili 2) zf. Özverili olarak Kalelerine geçer, başını yahut belini tuta tuta vazifesine fedakârca devam ederler. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
fedakâr — sf., Ar. fidāˀ + Far. kār Özverili Senin genç, temiz ve fedakâr ruhunu bu felaketten esirgemek isterim. H. C. Yalçın … Çağatay Osmanlı Sözlük
kaçınmak — den Herhangi bir işi yapmaktan veya özverili davranmaktan geri durmak, imtina etmek Dargın çıkan sesinde bir şeyden kaçınan, lüzumsuz bir sakınca anlamı sezdi. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
özveren — sf. Özverili … Çağatay Osmanlı Sözlük
dostluk başka, alışveriş başka — iki kişi arasındaki dostluk, alışverişte birinin ötekine özverili davranmasını gerektirmez anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
fedakârlık etmek — 1) özverili davranmak Kadınlar fedakârlık ettikleri erkekleri severler. P. Safa 2) den azlığına katlanmak, az oluşu ile yetinmek, vazgeçmek İlk defa ömründe yemek saatinden fedakârlık etti. E. İ. Benice … Çağatay Osmanlı Sözlük
fedâkâr — (A. F.) [ رﺎﮐاﺪﻓ ] özverili … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
fedâkârâne — (A. F.) [ ﻪﻥارﺎﮐاﺪﻓ ] özveri ile, özverili … Osmanli Türkçesİ sözlüğü