- pirinç
- 1. is., -ci, bit. b., Far. birinc
1) Buğdaygillerden, kökleri bol su içinde yetişen bir bitki (Oryza sativa)
Oradaki uçsuz bucaksız pirinç bataklıklarının sahibidir.
- R. N. Güntekin2) Bu bitkinin besin olarak kullanılan taneleriBirleşik SözlerAtasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller- <2. is., -ci, Far. birinc 1) Bakıra çinko katılarak elde edilen sarı renkte bir alaşım2) sf. Bu alaşımdan yapılmışPirinç mangal.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.