- pirinç örgü
- is.
İlmekleri bir ters bir düz örüp arka sırayı da buna uygun örme biçimi
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
pirinç örgü
Look at other dictionaries:
pirinç — 1. is., ci, bit. b., Far. birinc 1) Buğdaygillerden, kökleri bol su içinde yetişen bir bitki (Oryza sativa) Oradaki uçsuz bucaksız pirinç bataklıklarının sahibidir. R. N. Güntekin 2) Bu bitkinin besin olarak kullanılan taneleri Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
örgü — is. 1) Örme işi veya biçimi 2) Tığ, şiş veya özel makineyle ilmiklerin yan yana getirilmesiyle örülerek yapılmış şey İstediğiniz kadar tel örgü engelleri koyunuz. F. R. Atay 3) Örülmüş saç bölüğü, belik Başı yemenili, saçları iki örgü, ayağı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
