- rabıt edatı
- is., dbl., esk.
Bağlaç
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
rabıt edatı
Look at other dictionaries:
rabıt — is., ptı, esk., Ar. rabṭ 1) Bağ, bağlama 2) dbl. Bağlaç Birleşik Sözler rabıt edatı raptetmek zapturapt … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağlaç — is., cı, dbl. Eş görevli kelimeleri veya önermeleri birbirine bağlayan kelime türü, rabıt, rabıt edatı: Ve, ya, veya, ya da birer bağlaçtır Birleşik Sözler bağlaç grubu bağlaç öbeği … Çağatay Osmanlı Sözlük
edat — is., dbl., Ar. edāt Tek başına anlamı olmayan, sonuna geldiği sözle cümledeki diğer kelimeler arasında ilişki kuran kelime türü, ilgeç: Ev gibi huzur köşesi olmaz. Çocuk sabaha karşı uyudu Birleşik Sözler edat grubu edat tümleci rabıt edatı … Çağatay Osmanlı Sözlük
