rabıta

is., Ar. rābiṭa

1) Bağlayan şey, bağ

Bu dünya öyle bir dünya ki zengin ile fakir arasında kardeşlik rabıtaları bile kalmıyor.

- R. N. Güntekin

2) İki şeyi birbirine bağlayan ip

3) İlgi, ilişki

Bu rabıtamı sizden gizlemek pek fazla azap veriyor, bu his beni tamamıyla değiştirdi, bambaşka bir insan yaptı.

- P. Safa

4) Birbirini tutma, tutarlık

5) Düzen, sıra

6) Birbirine geçmeli tahtadan bir döşeme türü

7) Tarikatlarda müridin şeyhi aracılığıyla kalbini Allah'a bağlaması