- abartılı
- sf.
1) Olduğundan fazla gösterilen, abartmalı, mübalağalı
Abartılı söz.
2) zf. Abartarak, abartılı olarak, mübalağalı bir biçimde
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Abartılı söz.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
desteksiz atmak — abartılı konuşmak, yalan söylemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
Armenians in Turkey — ( tr. Türkiye Ermenileri; hy. Թուրքահայեր, Պոլսահայեր, the latter meaning Istanbul Armenian) have an estimated population of 40,000 (1995) to 70,000. [cite web | last=Turay | first=Anna | title=Tarihte Ermeniler | publisher= [http://www.bolsohays … Wikipedia
Armenios en Turquía — Saltar a navegación, búsqueda Los armenios en Turquía (en turco: Türkiye Ermenileri, en armenio: Թուրքահայեր, Պոլսահայեր, el último de los cuales significa armenio de Estambul) tienen una población estimada que fluctúa entre 40.000 a 70.000… … Wikipedia Español
abartabilmek — i Bir şeyi olduğundan daha abartılı bir biçimde anlatma eğiliminde olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
abartmalı — sf. Abartılı … Çağatay Osmanlı Sözlük
artist — is., Fr. artiste 1) Güzel sanatlardan birini meslek edinen kimse, sanatçı, sanatkâr 2) hlk. Eğlence yerlerinde gösteri yapan kimse 3) argo Yapmacık ve abartılı davranan kimse Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller artist gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
cart curt — is. Gerekli gereksiz yerde söylenen abartılı söz Aman efendim, ben bu carta curta tahammül etseydim, pekâlâ İstanbul da kalırdım. Y. K. Karaosmanoğlu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller cart curt etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
çalım — is. 1) Karşıdakini etkilemek amacıyla yapılan abartılı davranış, kurum, caka Bundan ötürü de hâllerinde görgüsüzce bir çalım, budalaca bir durum sezilir. H. Taner 2) Kılıcın keskin yanı 3) Menzil, erim Kurşun çalımı. Göz çalımı. 4) Biraz benzeme … Çağatay Osmanlı Sözlük
dramatize — sf., Fr. dramatisé 1) Radyo, televizyon veya sahne oyunu biçimine getirilen (edebî eser) 2) mec. Olduğundan daha acıklı, abartılı bir biçimde ortaya konulan (olay) Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller dramatize etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ilaveli — sf. 1) Eki olan İlaveli ikinci baskı. 2) mec. Abartılmış, yalan katılmış, abartılı … Çağatay Osmanlı Sözlük