- sallabaş
- sf.
1) Başı sürekli sallanan2) mec. Her sözü düşünmeden onaylayan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sallabaş — sif. 1. Başı əsən, daim aşağı sallanan. Sallabaş adam. 2. məc. Mızı, adamın üzünə baxmayan, qəlbiqara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — 1. is., anat. 1) İnsan ve hayvanlarda beyin, göz, kulak, burun, ağız vb. organları kapsayan, vücudun üst veya önünde bulunan bölüm, kafa, ser Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi çekip aldı. N. Cumalı 2) Bir topluluğu yöneten kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük