- aybeay
- zf., T. ay + Far. be + T. ay
Aydan aya, ay ay olarak
Borcunu aybeay ödemek.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Borcunu aybeay ödemek.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ay — 1. ünl. Birdenbire duyulan acı, ağrı, şaşırma, ürkme veya sevinç anlatan bir söz Ay! Sen mi idin? Ay, ne güzel! 2. is., gök b. 1) Dünyanın uydusu olan gök cismi, kamer 2) Art arda gelen iki yeni ay arasında geçen süre 3) Yılın on iki bölümünden… … Çağatay Osmanlı Sözlük