- selef
- is., esk., Ar. selef
Bir görevde, bir makamda kendinden önce bulunmuş olan kimse, öncel, halef karşıtı
Hâlbuki yeni patron selefine hiç benzemiyordu.
- H. TanerBirleşik Sözler
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
selef
Look at other dictionaries:
selef — seléf, seléfi, s.m. (înv.) predecesor. Trimis de blaurb, 07.12.2006. Sursa: DAR … Dicționar Român
Selef — Göksu Nehri Pour les articles homonymes, voir Göksu. Göksu Nehri (Calycadnus) Le Göksu … Wikipédia en Français
selef — (A.) [ ﻒﻠﺱ ] öncekiler, önceki görevliler … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
SELEF — (Self) Eskiden olan. Evvelce bulunmuş olan. * Yerine geçilen. * Önde olmak, ileri geçmek. * Eski adam … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
selef — önce gelen kimse … Hukuk Sözlüğü
SELEF-İ SÂLİHÎN — Ehl i Sünnet ve Cemaat in ilk rehberleri: Tabiîn ile Ashabın ileri gelenleri ve Tebe i Tabiînden olan müslümanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
halef selef — sf. Biri ötekinin makamını alan Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller halef selef olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
halef selef olmak — biri ötekinin makamını almak, yerine geçmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
HALEF AN-SELEF — Seleften halefe geçme. Geçen ve gidenden, gelene kalma. Babadan evlâda geçme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İSTİSLAF — (Selef. den) Birinin yerine geçme. Selef olma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
