- ayıran
- sf., fiz.
Işığı yalın ögelerine ayırma özelliği olan
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
müfərriq — ə. ayıran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
HACİZ — Ayıran. Bölen. * Vücudun içindeki bazı uzuvları ayıran karın zarı gibi zarların adı. * Haczeden. Borcunu ödeyemeyenin diğer mallarına el koyan. * Tıb: Bâdemin içindeki bazı oyukları ayıran bölme zarlarına denir. (Bak: Hicab … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
fasil — ə. ayıran, aralaşdıran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
MÜFRİZ — Ayıran, ifraz eden. * Virgül işareti … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
fasıl — ayıran; bölen … Hukuk Sözlüğü
ara — is. 1) İki şeyi birbirinden ayıran uzaklık, açıklık, aralık, boşluk, mesafe 2) İki olguyu, iki olayı birbirinden ayıran zaman, fasıla 3) Kişilerin veya toplulukların birbirine karşı olan durumu veya ilgisi Öğrenciyle öğretmenin arasının daima iyi … Çağatay Osmanlı Sözlük
aralık — is., ğı 1) İki şey arasındaki açıklık, mesafe İki masa arasında bir metre aralık var. 2) Sıra, vakit O aralık açıkgözün biri de ayağımdan çıkan potini almış savuşmuş. M. Ş. Esendal 3) Uygun, elverişli durum, fırsat 4) Evin iki bölümü veya iki oda … Çağatay Osmanlı Sözlük
ayrım — is. 1) Ayırma işi, tefrik Kuvvetler ayrımı. 2) Bir kimse veya nesnenin bir başkasıyla karıştırılmamasını sağlayan ayrılık, benzer şeyleri birbirinden ayıran özellik, başkalık, fark 3) Alt bölüm 4) man. Cinsleri ve türleri birbirinden ayıran ana… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sınır — is., Rum. 1) İki komşu devletin topraklarını birbirinden ayıran çizgi, hudut 2) Komşu il, ilçe, köy veya kişilerin topraklarını birbirinden ayıran çizgi 3) Bir şeyin yayılabileceği veya genişleyebileceği son çizgi, uç Bataklığın sınırı. Ormanın… … Çağatay Osmanlı Sözlük
haciz — ə. 1) ayıran, edən; 2) bəzi bədən üzvlərini birbirindən ayıran pərdə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti