- ayıraç
- is., -cı, kim.
Maddeleri kimyasal birleşime veya ayrışıma uğratarak niteliklerini belirlemede kullanılan bileşikler, belirteç, miyar, reaktif
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
ayıraç
Look at other dictionaries:
belirteç — is., ci, dbl. 1) Zarf 2) kim. Ayıraç Birleşik Sözler yer belirteci yön belirteci zaman belirteci … Çağatay Osmanlı Sözlük
miyar — is., esk., Ar. miˁyār 1) Değerli madenlerde yasanın istediği ağırlık, saflık ve değer derecesini gösteren ölçü 2) mec. Ölçüt, ölçü Pakize bu son fikri fazla beğenmişti ve itiraf edeyim ki Pakize nin zevki benim için bir çeşit miyar olmuştu. A. H … Çağatay Osmanlı Sözlük
reaktif — is., kim., Fr. réactif Ayıraç … Çağatay Osmanlı Sözlük
turnusol kâğıdı — is. Turnusol boyasından yapılan ayıraç kâğıt … Çağatay Osmanlı Sözlük
yansız — sf. 1) Birinden yana olmayan veya bir düşünceye, bir isteğe katılmayan, onu desteklemeyen, yan tutmayan, tarafsız, bitaraf Gerçeklere daha yansız ve sağlıklı gözle bakabiliyorum. H. Taner 2) fiz. Nötr 3) kim. Turnusol gibi bir ayıraç karşısında,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
