- sığır sineği
- is., hay. b.
Yumurtalarını sığırın teni altına bırakan sinek, eğrice (Tabanus bovinus)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sığır sineği
Look at other dictionaries:
sığır — is., hay. b. 1) Geviş getirenlerden, boynuzlu büyükbaş evcil hayvanların genel adı 2) hkr. Anlayışsız, kaba saba kimse Birleşik Sözler sığırdili sığır eti sığırgözü sığırkuyruğu sığır mantarı … Çağatay Osmanlı Sözlük
at sineği — is., hay. b. Çift kanatlılardan, uzunluğu 8 mm kadar olan, kanatları büyük ve küt, at, sığır ve domuzların bacak ve kuyruk aralarında yaşayan, eklem bacaklı bir sinek türü (Hippobosca equina) … Çağatay Osmanlı Sözlük
sinek — is., ği, hay. b. 1) Çift kanatlılardan, birtakım uçucu böceklerin genel adı 2) İskambil kâğıtlarının siyah renkte yoncayı andıranı, ispati Birleşik Sözler sinek ağırlık sinekkapan sinekkaydı sinek kuşu sinek mantarı sineksavar … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğrice — 1. sf. Az eğri olan 2. is., hay. b. Sığır sineği 3. is., hlk. Buttan yapılan pastırma … Çağatay Osmanlı Sözlük
et — is. 1) İnsanlarda, hayvanlarda deri ile kemik arasındaki kas ve yağdan oluşan tabaka Bu koyunda hiç et yok, pek zayıf. 2) Kasaplık hayvanlardan sağlanan kaslardan oluşmuş besin maddesi Bu, kurumuş pastırma renginde bir et parçası idi. H. Taner 3) … Çağatay Osmanlı Sözlük