- sığır mantarı
- is., hay. b.
Sığır türünde görülen bir tür mantar
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sığır — is., hay. b. 1) Geviş getirenlerden, boynuzlu büyükbaş evcil hayvanların genel adı 2) hkr. Anlayışsız, kaba saba kimse Birleşik Sözler sığırdili sığır eti sığırgözü sığırkuyruğu sığır mantarı … Çağatay Osmanlı Sözlük
mantar — is., bit. b., Rum. 1) Mantarlardan, içinde zehirlileri de bulunan, silindir bir gövde ve üst tarafı şapka biçiminde olan ilkel bitkilerin genel adı (Fungi) Çayır mantarı. 2) Esnek ve sudan hafif olduğundan şişe tapası, cankurtaran simidi,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
sinek — is., ği, hay. b. 1) Çift kanatlılardan, birtakım uçucu böceklerin genel adı 2) İskambil kâğıtlarının siyah renkte yoncayı andıranı, ispati Birleşik Sözler sinek ağırlık sinekkapan sinekkaydı sinek kuşu sinek mantarı sineksavar … Çağatay Osmanlı Sözlük