- sırnaşık
- sf., -ğı
Can sıktığına, rahatsız ettiğine aldırmadan bir kimseden sürekli, yalvarırcasına istekte bulunan ve bu isteğinde direnen (kimse)
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sırnaşık
Look at other dictionaries:
tutkal gibi — sırnaşık ve yapışkan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
NÜŞBE — Sırnaşık. Ciddi olmayan adam … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
muacciz — sf., esk., Ar. muˁacciz 1) Sıkıntı veren, taciz eden, bıktıran, usandıran Bu buhran tatsız, münasebetsiz, muacciz bir buhrandı. Ö. Seyfettin 2) Yapışkan, sırnaşık, ukala (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
sırnaşıklık — is., ğı Sırnaşık olma durumu veya sırnaşıkça davranış İzdivaç, erkek için solmuş ve yıkılmış bir kadının sırnaşıklıklarına, münasebetsizliklerine aldırmamaktan ibarettir. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
yalaka — is., hlk. 1) Dalkavuk 2) sf. Arsız, sırnaşık Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller yalaka olmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
yapışak — is., ğı 1) Yapışkan bir çeşit ot 2) Yapışkan özelliği olan nesne 3) mec. Arsız, sırnaşık kimse … Çağatay Osmanlı Sözlük
ahtapot gibi — 1) sırnaşık, yapışkan (kimse) 2) sömürmek amacıyla birçok işe, konuya el atan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
sülük gibi — çok sırnaşık, yapışkan (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUACCİZ — Sıkıcı. Bıktırıcı. Usandırıcı. Taciz edici. Rahatsız eden. Yapışkan. Sırnaşık … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
epişek — yapışkan sırnaşık … Beypazari ağzindan sözcükler
