- sövme
- is.
1) Sövmek işi, sövgü, küfretme2) huk. Bir kimsenin namus, onur ve kişiliğine yapılan her türlü saldırı
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
Çağatay Osmanlı Sözlük. 2010.
sövme — Sövmek işi, sövgü, küfretme ; Bir kimsenin namus, onur ve kişiliğine yapılan her türlü saldırı … Hukuk Sözlüğü
sögüş — sövme, sövüşme I, 368 kebap etmeye yarar oğlak veya kuzu I, 369 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
BAYZAR — Sövme, sövüp sayma. * Rahmin başlangıcındaki et parçası … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
SİBAB — Sövme, küfretme, şetm … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TA'NE — Sövme, zemmetme, yerme, çekiştirme … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ŞETİME — Sövme, sövüş, sövüp sayma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kalay — is., kim. 1) Atom numarası 50, atom ağırlığı 118,7, yoğunluğu 7,29 olan, 232 °C de eriyen, gümüş beyazlığında, kolay işlenebilen, yumuşak bir element (simgesi Sn) 2) Kalaylanmış bir kabın üzerindeki alaşım tabakası Pencereye, elinde yeni kalaydan … Çağatay Osmanlı Sözlük
küfretme — is. Küfretmek işi, sövme … Çağatay Osmanlı Sözlük
küfür — is., frü, Ar. kufr 1) Sövme, sövmek için söylenen söz, sövgü Neydi o kaba saba konuşmalar, o çirkin küfürler! A. İlhan 2) din b. Tanrı nın varlığı ve birliği gibi dinin temellerinden sayılan inançları inkâr etme Birleşik Sözler küfretmek kandilli … Çağatay Osmanlı Sözlük
sövdürmek — e Sövme işini yaptırmak veya sövmesine yol açmak … Çağatay Osmanlı Sözlük